Dokuz Yıl Önce Bugün

Merhaba,

Dün akşama kadar böyle bir video çekme planım yoktu. Dün sabah bir arkadaşımla telefonda konuşurken, Ece Temelkuran’la yaşadığım bir anımı hatırladım. 2010 yılında henüz bankada çalıştığım bir dönemde, Ece Temelkuran Eskişehir’e imza gününe gelmişti. İlk Romanı Muz Sesleri çıkmıştı. Ben de o hafta sonu imzaya gitmek istiyorum ama genelde olduğu gibi geç kaldım. Bir alışveriş merkezindeydi, İnsancıl Kitabevi düzenlemişti. Akşam üzeri, gelen gelmiş, imzasını alan gitmiş, biraz da sapa bir yerdeydi. Ece hanım da kalkmış gitmeye hazırlanıyordu. Yanına gittim, “Geciktim ama, sizi yakalayabildiğime çok sevindim, kitaplarımı imzalar mısınız?” dedim. Kitaplardan iki tanesini de orada almıştım. Gazetelerde yayınlanan yazılarını topladığı iki kitaplık bir set: “İçeriden ve Dışarıdan” Onlardan birini imzalarken ne iş yaptığımı sordu.. bariz şekilde durakladım, cevap veremedim, sonunda “bankada çalışıyorum ama bankacıyım diyemiyorum, sahiplenemiyorum.” dedim. Şöyle göz ucuyla bakıp gülümsediğini hatırlıyorum. Kitabı imzalarken şöyle yazdı: Başak’a, biz yaptıklarımız değiliz, biraz da yapamadıklarımızız.

Çok uzun süredir aklıma gelmiyordu bu anı. Akşama başka arkadaşlarla watsap grubunda yine Ece Temelkuran’ın ve kitaplarının konusu açıldı ve bu ne kadar çok eşzamanlılık anını paylaştığımızı söyleyip bu anıyı bir daha anlattım. Ve imzalarken yazdığı şeyi söylemek yerine o sayfanın fotoğrafını gönderdim. O zaman bir arkadaşım imzanın tarihine baktı ve bu anının neredeyse tam da 9 yıl önce yaşandığına dikkat çekti. Ben 30 yaşımı doldurmak üzereydim, o yıl içerisinde bir yol ayrımına gelecek ve bankadan ayrılacaktım. Üstelik bu kitabın ilk yazısı da 30 yaşına gelip durup, hayatına bir bakmakla, ilgiliydi. Ve yine çok enteresan, tam da videoyu çektiğim gün akşam saatlerinde başak burcunda gerçekleşecek dolunayın gündemimize getireceği konulara da göndermeler vardı.

Kitabın önsözünde yazar diyor ki: Çünkü bilirsiniz tam zamanına gelirse, bir kitabın arasından çıkan eski bir not, kurumuş bir papatya bile değiştirir insanın hayatını.

Ben de bu yazının bir zamanlar bana denk geldiği gibi, bu sefer benim aracılığımla birilerine denk gelmek istediğini düşünüyorum: